Recensie: Test. – Mirjam Mous

9200000051759531Test. – Mirjam Mous
Originele titel: Test.
Uitgeverij: Unieboek | Het Spectrum

Uitgave: maart 2016
ISBN: 9789000349227
Prijs paperback: €10,00
Prijs ebook: €7,99
Elvis Long woont in een Engelse kustplaats. Het is de eerste dag van de zomervakantie en hij heeft met Talisha afgesproken op de pier. Daar zal hij nooit aankomen, want zodra hij op straat komt, wordt er een briefje in zijn handen gedrukt. Er staat op: Dit is een test. We hebben je vader. Vertel het aan niemand. Anders teken je zijn doodvonnis.
Elvis denkt eerst dat het een grap is, maar al gauw blijkt zijn vader echt verdwenen te zijn. Langzaam wordt duidelijk dat Elvis op een bijna onmenselijke manier op de proef wordt gesteld.

“Er zijn maar weinig ouders zo gestoord dat ze hun kind naar een heupwiegende zanger in karatepak met glitterstenen vernoemen.” Dat vindt Elvis Long in het boek Test. van Mirjam Mous. Zijn naam is niet langer het ergste waar hij zich druk over moet maken, als een dakloze hem een briefje in zijn hand drukt. Op het briefje staat dat zijn vader ontvoerd is, maar als Elvis het aan iemand vertelt, gaat zijn vader eraan.

In eerste instantie hoopt Elvis dat het een grapje is, maar een onheilspellend gevoel knaagt aan hem: wat als zijn vader echt ontvoerd is? Hij blijkt niet thuis te zijn en is ook niet te vinden op de vaste plekken waar hij optreedt en gokt. Als Elvis het meisje dat hij leuk vindt, Talisha, wil vertellen wat er aan de hand is, krijgt hij een nieuw berichtje. “We hebben je gewaarschuwd”.

Poor Boy
De ontvoerders zitten overal en Elvis besluit Talisha te beschermen en alleen op pad te gaan voor de test. Hij moet namelijk zeven opdrachten uitvoeren en dan wordt zijn vader vrijgelaten. Voor elke haast onmogelijke opdracht heeft hij maar twaalf uur de tijd.

De test, waar het boek om draait, is meteen het spannendste element van het verhaal. Als lezer heb je werkelijk geen flauw idee wat de ontvoerders van Elvis willen. Elvis zoekt het vooral in de hoek van zijn vaders gokverslaving en probeert om de opdrachten van de ontvoerders heen zelf op zoek te gaan naar aanwijzingen.

All Shook Up
Doordat je vanuit Elvis’ oogpunt leest, krijg je net zoveel informatie mee als hij en probeer je zelf ook de aanwijzingen aan elkaar te knopen. Is er een politiek conflict aan de gang? Is het iemand die nog geld krijgt van zijn vader? De opdrachten lijken je een duwtje in de goede richting te willen geven. Een huis dat onder de hondenpoep moet worden gesmeerd, een raadslid waarover Elvis beledigende graffiti moet spuiten, maar ook opdrachten waar je geen flauw idee hebt waar het naartoe moet leiden.

En helaas leidt het ook niet echt ergens naartoe. Het einde is erg bizar. Met alle opdrachten na elkaar hoop je toch op een rond verhaal, maar het lijkt alsof de schrijfster niet helemaal wist hoe ze al die vergezochte opdrachten aan elkaar moest knopen en toen een oplossing moest bedenken. In ieder geval kan ik zeggen dat je de ontknoping niet aan ziet komen, maar ik ben nog steeds een beetje in de war.

De opbouw naar die gekke ontknoping was weer spannend. Vooral bij de opdracht met de haan moest ik even slikken. Mirjam Mous weet hoe ze de spanning op moet bouwen. Het leek ook alsof ze tijdens het boek steeds beter ging schrijven. Tijdens het eerste hoofdstuk wist ik nog niet helemaal wat ik van de schrijfstijl vond, er waren wat te lange zinnen en het moment van het briefje was niet al te bijzonder. Als de dakloze naar Elvis toekomt denkt hij letterlijk “Een beroving!”, terwijl je toch eerder in blinde paniek aan je spullen of aan rennen denkt als iemand je wil beroven. Hoe verder je in het boek kwam, hoe beter Elvis’ gedachtes werden en hoe beter ze overging van “tell” naar meer “show”. Gaandeweg kon ik me veel beter in hem inleven, op de stukjes met Jules na dan. Elvis houdt wel erg van het vrouwelijk schoon.

Do You Know Who I Am?
Een leuke toevoeging aan het boek zijn de titels. Als je niet zo’n enorme Elvis-kenner bent heb je het misschien niet meteen door, maar alle bijpassende titels zijn nummers van de zanger in glitterpak. Duidelijk met opzet gedaan en het past zeker bij het hele Elvis-sfeertje. Het verhaal speelt zich af in een Engelse kustplaats, maar zou net zo goed in Nederland werken, waar ook kustplaatsen, gokhallen en Elvisfans zijn; dat zou de herkenbaarheid verhogen, maar wie weet werkt het boek voor de schrijfster zo beter als er net als bij Boy 7 vertalingen van worden uitgegeven.

Al met al is Test een enorm spannend boek. Je blijft maar doorlezen, om erachter te komen of het een test op leven of dood wordt. Daarmee is het een echte pageturner, al had ik dus de laatste pages liever niet omgedraaid. Een einde dat niet iedereen tevreden zal stellen, maar een bloedstollend verhaal.

11 thoughts on “Recensie: Test. – Mirjam Mous

  1. Wat een spannend boek! Jammer van het einde, maar dit boek gaat zeker weten op mijn to read-lijstje. Ik ben (zoals je weet) gek op spannende boeken, dus deze ga ik zeker eens lezen. Fijne recensie heb je geschreven. 🙂

    Like

  2. Ik ken eigenlijk alleen Boy 7 van Mirjam Mous (of heeft ze sowieso niet veel boeken uitgebracht?) en ik vond haar schrijfstijl wel wat irritant, ehehe… niet helemaal wat ik gewend ben. Maar het verhaal was wel goed en op zich klinkt het verhaal van Test ook wel interessant. Maar hij komt alsnog niet heel hoog op mijn boekenlijstje… Misschien als ik ‘m ooit eens tegenkom op het boekenfestijn, dat ik het zou overwegen om ‘m te kopen 🙂

    Like

    • Ze heeft wel heel veel boeken uitgebracht, maar vooral jeugdboeken, dus ook voor kleinere kinderen, maar ze heeft best een hele lijst! Maar ik denk inderdaad dat Boy 7 de meest bekende is, aangezien daar ook een hele theatervoorstelling van kwam. Wie weet en anders gewoon de boeken lezen die je wel leuk vindt!

      Like

Plaats een reactie