Voor je weggaat – Clare Swatman
Originele titel: Before You Go
Uitgeverij: A.W. Bruna
Uitgave: juli 2017
ISBN: 9789400507609
Prijs paperback: €17,50
Prijs ebook: €7,99
Je vindt je soulmate… 
Zoe en Ed worden met vallen en opstaan volwassen, allebei volgen ze hun eigen pad. Maar dan, na jaren vol uitzichtloze baantjes en chaotische huisgenoten, vinden ze elkaar. De toekomst lacht hun toe…
En dan gebeurt het ondenkbare.
Op een ochtend, op weg naar zijn werk, komt Ed om bij een verkeersongeluk. Zoe moet leren leven zonder hem. Maar ze kan de herinneringen niet loslaten. Hoe kan ze de gelukkige momenten, hun eerste kus, alles wat ze samen hebben opgebouwd, achter zich laten? Ze moet Ed iets vertellen. Alles wat ze nog nooit eerder heeft gezegd.
Nu is het te laat. Of toch niet…? 

Zeg jij altijd tegen je dierbaren dat je van ze houdt voor ze weggaan? Zoe en Ed waren soulmates, maar na een ochtend die eindigde in ruzie krijgt Zoe een ondenkbaar verschrikkelijk bericht: haar man Ed is geschept door een bus en ter plaatse overleden.

Het ondenkbare
Het is een vrij sombere setting om een roman te beginnen, waardoor je even moet slikken als je je aan het eerste hoofdstuk waagt van ‘Voor je weggaat’. Wat ik enorm knap vind, is dat schrijfster Clare Swatman meteen sympathie weet op te wekken voor het personage Zoe. Zelfs terwijl ze in een overdreven ruzie niet bepaald aardig was, voel je toch als lezer het verdriet mee en voelde ik me meteen met haar als personage verbonden.

Het begin van het boek voelt haast als het einde, waardoor het interessant is om te zien welke weg het op zal gaan. Ik zal niet teveel verklappen, maar moet bekennen dat de verhaallijn die Swatman bedacht heeft me enorm heeft verrast. Zoe krijgt een kans om een laatste keer Ed te vertellen wat ze nooit eerder heeft durven zeggen. De manier waarop die kans zich vormt, zou je bij alleen het lezen van de achterflap niet hebben kunnen raden.

Hartverscheurend meets hartverwarmend
Het verdriet van Zoe mengt zich in het verhaal met de mooie herinneringen aan Ed. Daarmee is het boek kwetsbaar, maar tevens hartverwarmend. Het boek is rauw in de manier waarop de gedachten van de rouwende Zoe beschreven worden. In het begin is dit rouwen groot aanwezig – na het verliezen van je geliefde voelt het haast onmogelijk nog iets te doen – maar het is knap hoe dit later subtiel in kleinere dingen terugkomt.

Zoals het moment dat je in een vrolijke setting het lievelingsnummer hoort van iemand die er niet meer is; aan de ene kant wil je meegenieten en niks laten merken, en aan de andere kant zul je het nummer dat op een begrafenis speelde nooit kunnen vergeten. Het is pijnlijk herkenbaar en grijpt je daardoor aan, maar de loop van het verhaal laat gelukkig ook zien om de momenten die je mist te koesteren en op het moment zelf altijd te genieten.

Het is daarmee echt een roman met een lach en een traan, die zich in sommige momenten laat voorspellen, maar op andere momenten ook totaal weer niet. Stiekem heb ik toch een bepaalde hoop gekoesterd voor het einde van het boek en wist ik niet of het ook daadwerkelijk zo af zou lopen. Het verloop van het verhaal zelf wordt na een aantal hoofdstukken wat makkelijker te raden, maar het einde had ik niet van tevoren honderd procent zeker geweten. Wanneer je terugleest zijn de vooruitwijzingen echter wel te vinden, dus ik vind dat die goed niet al te opvallend zijn verwerkt.

Prachtdebuut
Het kostte mij niet al teveel tijd om ‘Voor je weggaat’ uit te lezen. Clare Swatman heeft gewerkt als journaliste en dit merk je in het feit dat ze lekker to the point is. Het verhaal leest haast vlot als een chicklit of feelgood, maar wordt door de extra laag emotie een echte roman.

Wat ik niet geheel heb gesnapt, is waarom het eerste hoofdstuk in de derde persoon enkelvoud begint, terwijl de rest van het verhaal in de ik-vorm geschreven is. Het is niet heel opvallend, maar ik had verwacht dat de hij/zij-vorm in het laatste hoofdstuk zou terugkeren om die stijl te behouden. Nu zou ook het eerste hoofdstuk even goed in de ik-vorm hebben gewerkt, maar dat is slechts een klein detail in een groot prachtdebuut.

Clare Swatman laat je nadenken of er een kans is om je leven te veranderen en laat je stilstaan bij de beslissingen die je maakt. Wanneer je dit boek recent gelezen hebt, denk ik dat je een stuk meer gestimuleerd wordt om niet de deur uit te gaan na een ruzie voor alles is uitgesproken. Zakdoekjes zijn een must, maar ik heb zeer genoten van deze debuutroman van Clare Swatman en hoop dat ze in de toekomst nogmaals mijn hart weet te breken en helen.

Bedankt Lise van A.W. Bruna voor dit recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening!