Flikkerende lichten, een duistere figuur die in een lange jas over het podium loopt, gillende meiden en iemand die “wat gebeurt er nou?” fluistert in het publiek. Samen met mijn zus ging ik naar Leiden voor de thrillermusical Shock, naar de bestseller van Mel Wallis de Vries.

Ik had al een tijdje de thrillermusical Shock op het oog, omdat ik Britt Scholte erg goed vind als actrice in Goede Tijden Slechte Tijden. Ik wilde haar dus graag op het podium zien, maar helaas, toen de musical in Amersfoort was, kwam de griep bij mij op bezoek. Dan maar een volgende thrillermusical volgend jaar, of toch niet? Maar ik kon Shock toch niet zomaar voorbij laten gaan en dus ging ik met mijn zus naar Leiden, waar zij letterlijk overal de weg kent.

Pizzaparty
Overdag had ze al last minute studententickets gescoord voor de Leidse Schouwburg, dus na mijn werk stapte ik in de trein naar Leiden. We gingen eerst eten bij Very Italian Pizza, en ik moet je zeggen, wát een lekkere pizza hebben ze daar! Logisch dat het dan ook bomvol zat.

Met onze magen (na het ijsje) gevuld liepen we naar de schouwburg, waar in de foyer een bordje stond dat de cast op de foto zou gaan. … maar wanneer? Er was namelijk al een covermodellenwedstrijd geweest. We werden langs al het personeel gestuurd, maar gelukkig bleek dat de foto’s met de cast pas na de show plaats zouden vinden.

Shock
En dus zochten we ons plekje op in de zogeheten baignoire, waar we prima zicht hadden op het podium, waar een brancard met een ingepakt lijk op lag… De sfeer was meteen gezet! Ik vond deze setting zelf een hele goede manier om het stuk te beginnen, omdat je meteen in de spanning van het verhaal zit. Het decor was met lange papieren stroken om afbeeldingen op te projecteren vrij simpel, maar effectief. Ik denk namelijk dat de projecties dit ook een handig decor maken om ook in kleinere theaters op te kunnen bouwen.

Spannend was het stuk zeker! Natuurlijk waren mijn zus en ik wel een jaar of tien te oud voor de doelgroep en vonden we het dus niet zo eng als ik een aantal meiden achteraf hoorde zeggen, maar het hele idee had zeker een horrortintje. De musicalnummers waren daarbij een bijzondere combinatie die het verhaal nog meer laten opvallen en waarschijnlijk een extraatje geven voor de fans van Mel Wallis de Vries die het verhaal uit de boeken al helemaal kennen.

Britt Scholte zong niet zoveel als ik had gehoopt, eigenlijk vooral harmonieën en maar één stukje solo, maar de grote verrassing vonden wij Aniek Mommers en Vivian Panka. De actrices waren ons eigenlijk helemaal niet bekend, maar wat konden zij goed zingen! Uiteraard stelde Priscilla Knetemann ook niet teleur, zij speelde zelfs al eerder in de thrillermusical Vals.

Fotogekte
Na de show was het dan tijd om een foto te scoren! Dat was nog moeilijker dan je zou denken, want de hele foyer stond vol mensen die allemaal op de foto wilden, je zou denken dat de actrices bekend waren geworden als officiële girlband! Gelukkig stonden we nog vrij vooraan, maar de rij stond zo ver vooraan dat na even checken bleek dat Britt, voor wie ik juist kwam, niet op de foto paste.

Gelukkig was ze enorm aardig en droeg ze meteen mensen op wat meer ruimte te maken en zelf allemaal een stukje opzij te verplaatsen. Met al het gedrang was het voor mijn zus nog behoorlijk lastig een goede foto te maken, maar met wat flits wilde het wel lukken. We lieten de actrices nog even weten dat ze goed gespeeld hadden, en maakten ons toen gauw uit de voeten voor de rest van de lange rij, om zelf na een ongeplande maar geslaagde avond terug naar huis te gaan.

Ben jij wel eens naar een musical geweest?